Proces: Het zijn als het ware parallelle processen die plaatsvinden bij,

het ontstaan van mijn schilderijen en mijn psychotherapeutische behandelingen in het verleden.

Bij beide is sprake van een creatief proces, een creatief denken.
Het gaat in feite om dezelfde mechanismen.

Je ziet mensen, je komt met hen in contact en creëert van daaruit iets nieuws. Je moet steeds alert zijn op wat je hoort, ziet en ervaart, om vervolgens je waarnemingen in te zetten en toe te voegen. Zowel bij het maken van een schilderij als bij de behandeling van een cliënt.

In de  olieverf schilderijen heb ik getracht de ervaring, de emoties, die ik zelf had, tijdens de werkelijke ontmoetingen, weer te geven op t doek.

Ik laat in mijn werk 3 motieven zien die belangrijk zijn voor de non-verbale communicatie.

*De uitdrukkingen in het gezicht 

*De expressie van de handen

* De houding van het lichaam

Deze weerspiegelen gevoelswaarden als: angst, melancholie , trots, tederheid, geluk etc.
Dat is ook wat het werk oproept bij de toeschouwer.   Het nodigt uit tot vragen en roept interpretaties op. Het maakt nieuwsgierig, je wil meer weten. Je vraagt jezelf dingen af.